انواع پلی استر

طبیعی
مصنوعی
سنتزی
بسته به ساختار شیمیایی، پلی استر می تواند یک ترموپلاستیک یا ترموست باشد. رزین های پلی استری نیز وجود دارد که توسط سخت کننده ها پخت می شوند. با این حال، رایج ترین پلی استرها ترموپلاستیک ها هستند. گروه OH با یک ترکیب عملکردی ایزوسیانات در یک سیستم ۲ جزئی واکنش داده و پوشش هایی تولید می کند که ممکن است به صورت اختیاری رنگدانه شوند. پلی استرها به عنوان ترموپلاستیک ممکن است پس از اعمال گرما تغییر شکل دهند. در حالی که پلی استرها در دماهای بالا قابل احتراق هستند، تمایل دارند از شعله جدا شوند و در هنگام اشتعال خود خاموش شوند. الیاف پلی استر در مقایسه با سایر الیاف صنعتی دارای استحکام و مدول E بالا و همچنین جذب آب کم و حداقل جمع شدگی هستند.

افزایش قطعات آروماتیک پلی استرها باعث افزایش دمای انتقال شیشه ای، دمای ذوب، پایداری حرارتی، پایداری شیمیایی و مقاومت در برابر حلال می شود.

پلی استرها می‌توانند الیگومرهای تله‌کلیک مانند پلی‌کاپرولاکتون دیول (PCL) و پلی‌اتیلن آدیپات دیول (PEA) باشند. سپس از آنها به عنوان پیش پلیمر استفاده شود.

پلیمرهای آلیفاتیک در مقابل پلیمرهای آروماتیک
پلیمرهای پایدار حرارتی که عموماً دارای نسبت بالایی از ساختارهای آروماتیک هستند، پلاستیک با کارایی بالا نیز نامیده می شوند. این طبقه‌بندی مبتنی بر کاربرد، چنین پلیمرهایی را با پلاستیک‌های مهندسی و پلاستیک‌های کالا مقایسه می‌کند. دمای سرویس مداوم پلاستیک‌های با کارایی بالا معمولاً بالاتر از ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد است، در حالی که پلاستیک‌های مهندسی (مانند پلی‌آمید یا پلی کربنات) اغلب به عنوان گرمانرم‌هایی تعریف می‌شوند که خواص خود را بالای ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد حفظ می‌کنند. پلاستیک های کالایی (مانند پلی اتیلن یا پلی پروپیلن) از این نظر محدودیت های بیشتری دارند، اما در مقادیر زیادی با هزینه کم تولید می شوند.

پلی (ایمیدهای استر) حاوی یک گروه ایمید آروماتیک در واحد تکرار هستند، پلیمرهای مبتنی بر ایمید دارای نسبت بالایی از ساختارهای معطر در زنجیره اصلی هستند و به کلاس پلیمرهای پایدار حرارتی تعلق دارند. چنین پلیمرهایی حاوی ساختارهایی هستند که دمای ذوب بالا، مقاومت در برابر تخریب اکسیداتیو و پایداری در برابر تشعشعات و واکنشگرهای شیمیایی را ایجاد می کنند. از جمله پلیمرهای پایدار حرارتی با ارتباط تجاری می توان به پلی آمیدها، پلی سولفون ها، پلی اترکتون ها و پلی بنزیمیدازول ها اشاره کرد. از این میان پلی‌آمیدها بیشترین کاربرد را دارند. ساختار پلیمرها منجر به ویژگی های پردازش ضعیف، به ویژه نقطه ذوب بالا و حلالیت کم می شود.

خصوصیات نام برده به ویژه بر اساس درصد بالایی از کربن‌های آروماتیک در ستون فقرات پلیمری است که سفتی خاصی ایجاد می‌کند. یا ادغام ساختارهای غیر متقارن. اسپیسرهای انعطاف پذیر شامل اتر یا هگزافلوئوروایزوپروپیلیدین، کربونیل یا گروه های آلیفاتیک مانند ایزوپروپیلیدن هستند. این گروه ها امکان چرخش پیوند بین حلقه های آروماتیک را فراهم می کنند. ساختارهای با متقارن کمتر، به عنوان مثال مبتنی بر مونومرهای متا یا متا پیوند، بی نظمی ساختاری را ایجاد می کنند و در نتیجه بلورینگی را کاهش می دهند.

کاربردها و موارد استفاده
پارچه های بافته شده از نخ یا نخ پلی استر به طور گسترده در پوشاک و اثاثیه منزل، از پیراهن و شلوار گرفته تا ژاکت و کلاه، روتختی، پتو، مبلمان روکش شده و تشک های ماوس کامپیوتری استفاده می شود. الیاف پلی استر صنعتی، نخ و طناب در تقویت لاستیک خودرو، پارچه برای تسمه نقاله، تسمه ایمنی، پارچه های روکش دار و تقویت کننده های پلاستیکی با جذب انرژی بالا استفاده می شود.

الیاف پلی استر به عنوان بالشتک و عایق در بالش ها، روکش ها و روکش های اثاثه یا لوازم داخلی استفاده می شود.

پارچه های پلی استر بسیار مقاوم در برابر لکه هستند. زیرا پلی استر یک ماده آبگریز است و جذب مایعات را سخت می کند. تنها دسته رنگهایی که می توانند برای تغییر رنگ پارچه پلی استر مورد استفاده قرار گیرند، رنگهای پراکنده هستند.