سدیم لوریل سولفات | SLS |چیست؟

SLS یک سورفاکتانت آنیونی است که در محصولات خانگی مانند خمیر دندان، شامپو، فوم های اصلاح و حمام به دلیل اثر غلیظ کننده و توانایی آن در ایجاد کف استفاده می شود. این مولکول دارای یک انتهای ۱۲ کربنی است که به یک گروه سولفات متصل است و به مولکول خاصیت آمفی فیلیک مورد نیاز یک شوینده را می دهد.

این ترکیب با استری کردن اسید سولفوریک با دودکانول (لوریل الکل، C12H25OH )و سپس خنثی سازی با کربنات سدیم تهیه می شود. SLS هم در صنعت و هم در لوازم آرایشی – بهداشتی استفاده می شود. این ترکیب مانند تمام سورفکتانت های شوینده (از جمله صابون ها)، چربی های پوست را از بین می برد و می تواند باعث تحریک پوست و چشم شود.

SLS با اتوکسیلاسیون به سدیم لورت سولفات (که به آن سدیم لوریل اتر سولفات (تگزاپون)نیز می گویند،SLES ) تبدیل می شود که بر روی پوست اثر تحریک کنندگی کمتری دارد، احتمالا به این دلیل که به اندازه ترکیب غیراتوکسیله دناتوره کننده پروتئین ها نیست.

خرید سدیم لوریل سولفات

سدیم لوریل اتر سولفات | SLES| یا تگزاپون چیست؟

سدیم لوریل اتر سولفات (Sodium lauryl ether sulfate) یا به‌اختصار SLES که با نام تگزاپون شناخته می شود. یکی از پرکاربردترین ترکیبات شیمیایی در صنایع مختلف از جمله آرایشی و بهداشتی و شوینده‌ها است. در واقع سدیم لوریل  اتر سولفات ترکیبی است که با تمام اجزای محصولات شوینده به‌عنوان سورفکتانت سازگار است. البته تنها استثنا این سازگاری، ترکیبات کاتیونی هستند. این که سدیم لوریل اتر سولفات چیست و چه کاربردی دارد و یا در چه صنایعی استفاده می‌شود را در این مقاله مورد بررسی قرار می‌دهیم.

 

قیمت خرید سدیم لوریل اتر سولفات

تفاوت SLS با SLES یا تگزاپون چیست ؟

این دو ترکیب معمولا در محصولات زیبایی یافت می شوند و به دلیل تفاوت جزئی در املا به راحتی اشتباه گرفته می شوند، اما تفاوت قابل توجهی بین این دو ماده وجود دارد. آنها به طور مشابه عمل می کنند به این معنا که هر دو ماده باعث ایجاد ایجاد کف در محصولات می شوند.

SLS به ندرت به محصولات کودک اضافه می شود. در عوض، صابون ها و شامپوهای بچه اغلب از یک پاک کننده نزدیک اما ملایم تر به نام سدیم لورت سولفات (SLES) استفاده می کنند. نام این دو ماده شیمیایی بسیار شبیه است بنابراین به راحتی می توان آنها را با هم اشتباه گرفت.

یکی از تفاوت ها این است که سدیم لوریل سولفات معمولا بیشتر از سدیم لورت سولفات به پروتئین های سطح پوست می چسبد. بنابراین SLS پتانسیل تحریک کننده بیشتری دارد و هنگام استفاده از آن احتمالا حساسیت تماسی بالاتری وجود دارد.

هر دو ترکیب SLS و SLES معمولا به دلیل خاصیت کف کنندگی در شامپوها استفاده می شوند که به تولید کف قوی کمک می کنند و کثیفی و چربی را از پوست سر پاک می کنند. فرمول ‌هایی که حاوی SLS هستند می ‌توانند پوست سر و چشم‌ های حساس را تحریک کنند. فرمول‌ هایی که حاوی SLES هستند می‌ توانند آلوده شوند، مگر اینکه شرکت ادعا کند که این ماده شیمیایی را خالص کرده است و از عاری بودن آن از ۱،۴-دی‌اکسان اطمینان حاصل کند. ‌

SLS می تواند کاملا تحریک کننده باشد. با این حال، همان فرآیندی که SLES را به یک ماده تحریک ‌کننده کمتر از SLS تبدیل می‌ کند، آن را در معرض یک ماده سرطان ‌زای شناخته‌ شده، ۱،۴-دیوکسان قرار می ‌دهد. SLES باید از طریق یک فرآیند خلاء پاکسازی شود تا از عاری بودن از ۱،۴-دیوکسان اطمینان حاصل شود. با این حال، هیچ راهی برای دانستن اینکه آیا این ماده خالص شده است یا خیر وجود ندارد. در بیشتر موارد، محصولات حاوی SLES حاوی ۱،۴-دیوکسان نیز هستند.

از سوی دیگر SLS در معرض خطر آلودگی و حاوی ۱،۴-دیوکسان نیست. با این حال خطر تحریک پوست شما را دارد. شما واقعا نمی توانید با انتخاب SLES از خطر تحریک پوست فرار کنید. اگرچه SLES کمتر تحریک کننده است، اما می تواند به مرور زمان منجر به افزایش حساسیت شود. مثلا اگر سال‌ها از خمیر دندان یا شامپو استفاده ‌کنید ممکن است ناگهان واکنش ضعیفی مانند قرمزی، خارش ایجاد کرده یا دچار واکنش آلرژیک شوید.

روش تولید و ساخت سدیم لوریل سولفات

از طریق هیدرولیز نارگیل و یا روغن موجود در هسته میوه های مختلف، اسید چرب را سنتز می کنند که نهایتا به الکل کاهش داده شده و لوریل الکل (دودکانول) به دست می آید. در ادامه با واکنش دودکانول با سولفوریک اسید، ماده هیدروژن لوریل سولفات تهیه می شود. در نهایت این ماده را به وسیله سدیم کربنات یا سدیم هیدروکسید خنثی سازی می کنند که سدیم لوریل سولفات یا SLS تولید می شود.